ค่าจ้างของนักแสดง
Thomas สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรากำลังเรียนอยู่ในช่วงมหาวิทยาลัยค่ะ เรื่องนี้มันเกิดขึ้นจากการที่เรานั้นกำลังทำวิทยานิพนธ์เพื่อที่จะจบปีสี่อยู่ค่ะ ต้องเท้าความก่อนว่าเรานั้นเรียนคณะนิเทศศาสตร์ค่ะซึ่งงานที่อาจารย์มอบหมายให้เราก่อนเรียนจบก็คือการถ่ายทำภาพยนตร์สั้นส่งอาจารย์ค่ะ แน่นอนว่าเพื่อน ๆ ในคณะของเราต่างพากันคิดบทคิดอะไรจนวุ่นวายไปหมดเลยล่ะค่ะ ทุกคนก็พร้อมใจกันคิดเนื้อเรื่องแบบแปลก ๆ สุดเพราะกลัวว่ามันจะซ้ำกับเพื่อน ๆ ในคลาสน่ะค่ะ ( อนึ่งกลัวว่ามันจะมีผลต่อคะแนนที่อาจารย์มอบให้และจะเกิดการเปรียบเทียบกันน่ะค่ะ ) และเราเองก็ดันเป็นคนที่คิดเนื้อเรื่องช้าสุด ๆ ในคลาสเลยล่ะค่ะ แต่มันก็ได้รับคำชมจากอาจารย์พอสมควรเลยนะคะ มันอาจจะดูคุ้มค่าแต่ก็แลกมากับการที่เราจะมีเวลาถ่ายภาพยนตร์สั้นน้อยกว่าและหานักแสดงได้ยากกว่าด้วยค่ะ ด้วยความที่ว่าอาจารย์ดำหนดให้การหานักแสดงห้ามซ้ำกันน่ะค่ะเพราะอาจจะมีผลต่อการให้คะแนนได้ ( แน่นอนว่าฝีมือของนักแสดงก็มีผลต่อคะแนนไฟนอลนะคะ ) ยิ่งทำให้เราเครียดและไปต่อไม่เป็นมากกว่าเดิมอีกล่ะค่ะ จนเราต้องเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนสนิทของเราว่าควรทำยังไงต่อดีน่ะค่ะ ด้วยความที่เพื่อนของเราก็เป็นคนที่มีหน้ามีตาในสังคมพอสมควรและรู้จักกับใครหลาย ๆ คนพอดีค่ะ ซึ่งพอเราเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนของเราก็บอกว่าให้เราลองไปคุยกับคนคนหนึ่งดูค่ะ…